Echt de laatste trip door Suriname!

Lieve mensjes,

Ja ja, daar zijn we weer. En met weer allerlei nieuwe dingen. (Me inspiratie voor dit verhaal is alleen even ver te zoeken. (Dat krijg je misschien door 4 en halve maand alles al te hebben gegeven.:p) Ik heb besloten toch nog een laatste trip te doen.(Krijg er geen genoeg van! ) En dan wel een trip van 2 a 3 dagen. Wat inhoud dat ik natuurlijk een paar dagen weer foto’s ga schieten, survivallen(hoe schrijf je dat?), ontdekken, hangmatteren en dan weer mooi alles kan plaatsen op de site. Het is nog niet helemaal duidelijk waar de trip heen gaat, maar we gaan in ieder geval met een vliegtuigje over het binnenland, een groot water en bossen. Ben erg benieuwd aangezien het nog niet helemaal duidelijk is. Dit komt door de grote regenval, waardoor er bijvoorbeeld een heel mooi plekje waar wij vroeg in het begin op trip zijn geweest helemaal is verdwenen. Nu is het dus nog niet helemaal duidelijk of de omgeving waar we heen willen (heeft een moeilijke naam) dan nog wel in tact is. Maar het is natuurlijk niet vreemd dat er zoveel regen valt in een grote regentijd toch!? 

Daarnaast gaan we vanavond naar de voetbalwedstrijd van de Parbobier-Cup(ongeveer “ons” bier in Paramaribo ). Suriprofs tegen (Brits) Guyana. Want zelfs hier komen de echte voetbalhelden van Suriname! 
Verder hebben we veel foto’s gemaakt van het centrum aangezien we de stad aan de zus van Fem moesten laten zien, Mirije. De busjes waar we mee reizen voor 0.28 eurocent naar de stad staan er op. De oude, verrotte, luxe gebouwen en alles waar ons oog überhaupt ook maar op viel. Eettenten, internetcafés, stapgelegenheden, de waterkant en nog veel meer.
Ook hebben we een dag geshopt van ’s ochtends 10.00 tot ’s avonds 22.00. Natuurlijk alleen maar voor belangrijke mensen! :p Hierbij hebben we de grootste ontdekking van de eeuw gedaan “Sanne d’r voeten worden er niet kleiner op.” Schoenen passen is een hels karwei en als ze dan ook nog passsen is het pas echt feest. Daarnaast hebben de Surinamers oog voor korting geven, maar dan wel graag op spullen die ook werkelijk op de goeie manier in elkaar zitten.(Een super mooie ketting verdraaid in een hele aparte stand om zo te verkopen. ) En deze week moeten ze vooral Daph hebben met het eten. Ga je bij het pannenkoekenhuis eten, een pannenkoek met kaas(extra kaas) gooien ze er ook nog een uien in waar je niet van houdt. En laten we maar zwijgen over een stuk rubberen handschoen in de vegetarische lasagne. (ook zeer vegetarisch natuurlijk! ) Ook is onze vocabulaire erg vergroot. Zodra ik thuis ben kan ik geen Nederlands meer, maar alleen nog maar Surinaams/Nederlands.(Zijn iets te goed ingeburgerd! )

Ook had ik deze week mijn laatste stagedag staan. En dat was me een dag zeg. De kinderen waren helemaal op de hoogte en kwamen met persoonlijke briefjes bij me langs. Die moest ik maar meenemen naar Nederland, dan kon ik nog eens aan ze denken. En heel veel vragen of ik alsjeblieft nog een keer terug kwam. Ik heb mijn beoordeling gehad van mijn leerkracht die vond dat ik het erg goed had gedaan. Ik heb van haar een ruimvoldoende/goed gekregen. Ook de begeleider vanuit de stichting is voor het laatste langs geweest en heeft mijn les weer bekeken. Ik heb zeker een voldoende heeft hij al aangegeven. Nu komt hij de formulieren nog brengen, zodat ik ze natuurlijk in Nederland kan laten zien. Mijn stage zit er nu dus op en nu heb ik nog een week evaluatie en reflectie. De dinsdag kom ik weer terug van trip dus kan ik dan mooi beginnen.

Verder hebben we dus een enerverend weekend weer voor de boeg. We gaan waarschijnlijk de zaterdagavond nog gezellig uiteten en hebben nog een grote schoonmaak in het huis. De tijden dat iedereen binnenkort gaat vertrekken komt eraan dus moet alles weer spik en span zijn!  Verder wil ik nog de groeten doen aan: (hahaha, alsof ik op de tv ben of radio) De logo’s die weer veilig thuis zijn en Mir die weer eindelijk bij d’r Tim v/d “wereld” kan zijn!  Heb nog 1 trip te gaan meiden en dan zie ik jullie op onze reünie in juli! ;) Dikke kussen voor jullie en hoe bevalt het weer thuis??, de koelkasten weer geplunderd?? Verder wil ik heel graag de familie Dalhuizen bedanken. Ze weten wel waarvoor! En mijn zuster voor de helft van de kaarten tot nu toe. (En sinds gister de verzekering! :p)

Dus lieve mensjes aftellen doen we al en door tripjes gaat het alleen maar sneller. Nog 18 dagen en we zijn er weer. Fris en Fruitig, Bepakt en Beladen, Bruin en Blond en Super Blij! 

Bigi Brasa en Bossi,
Suri San